Sevgili Dostlar,
Muhterem Hocaefendi’den çokları dua istemekte, hatta nazı geçenler isim listesi göndermektedirler. Aslında o listelerin altından kalkmak ve bütün isimleri teker teker okumak çok zor. Bunun için de, yanında kalan kimseler, Hocamızın rahatsızlıklarını, meşguliyetlerini ve istirahatini düşünerek sütre vazifesi görmeye çalışmakta; “Ne olur, Hocamıza gadretmeyelim; bakın yazılarını yazacak vakit bile bulamıyor ama her gün isimleri sayıp, onlara dua etmek için bir sürü vakit ayırmak zorunda kalıyor!..” demekte, bu konudaki talepleri azaltmaya gayret göstermekte ve hatta bazen -dua isteyenlere hak vermekle beraber- kırıcı bile olmaktadırlar. Fakat, ne yapsınlar.. Hocamız eline ulaştırılan isimleri hiç olmazsa bir kere zikretmekte ve haklarında dua etmektedir. Kendisine ulaştıktan sonra o isimleri bir kerecik de olsa anmadan, listeyi elinden almak mümkün değildir. Dahası, o isimlerin sahiplerine hürmeten listeleri çöpe atmamakta, yakmamakta, parça parça etmemektedir; sadece mübarek bir tohum misillü toprağa gömülmesine izin vermekte ve bunu da hayırla te’vil etmektedir. Dua talepleri karşısındaki mülahazaları şu şekildedir:
“Aslında, her zaman, umumi manada herkesi kuşatacak dualar ediyorum. Fakat, bazen hususi dua istekleri de oluyor. Kimi zaman onlarca isim verilince her gün dünya kadar insana dua ediyorum. Benim duamdan ne olur ki!.. Fakat, madem hatır ortaya koyuyorlar ve “Ne olur ‘amin’ de!..” diyorlar; ben de hüsn-ü niyetli bu insanlara hürmeten “Allah’ım beni de, onları da Kendi yolunda halisane hizmete muvaffak kıl!” diye Rabbime niyaz ediyorum. Kendim için ne istiyorsam onlar için de aynısını istiyorum. Benden dua isteyenleri kırmıyorum; taleplerini yerine getirmeyi dostlar arasındaki münasebetler açısından çok lüzumlu görüyor ve bir vefa borcu sayıyorum. Fakat, Cenâb-ı Hakk’a teveccüh ederken, kendimi nefyetmenin yanı başında, o insanların iyi niyetlerini boşa çıkarmaması için Rabbime yalvarıyorum.”
Evet, bu duygularla gecesinin bir bölümünü duaya ayıran Muhterem Hocamız, ayrıca senelerdir günün yarım saatini “dua zamanı” olarak tahsis ediyor. Her gün en az yarım saat çevresinde bulunan insanlarla beraber “ümmet-i Muhammed” için tazarru ve niyazda bulunuyor.
Bugünün hediyesi olan “nağme” Muhterem Hocamızın geçen akşamki dua saatinden kısa bir bölüm içeriyor.
Muhabbetle…
