89. Nağme: “Final Gecesi”nden Kalanlar

89. Nağme: “Final Gecesi”nden Kalanlar

Mp4 indir

HD indir

Share

Paylaş

Sevgili Dostlar,

Daha önceki notlarımızda artık sadece ders ve sohbetlerdeki konuşmaları değil nerede ve hangi vesileyle olursa olsun gerçekleşen kısa hasbihalleri bile sizinle de paylaşmaya gayret ettiğimizi belirtmiştik. Dün akşam namazı öncesi Muhterem Hocamız birkaç hafta önceki bir Bamteli’nin konusu olan “Final Gecesi”ne sözü getirdi ve onunla alakalı bazı ziyade hususlara dikkat çekti. Bu güzel sohbetin sadece o salonda bulunanlara münhasır kalmasına gönlümüz razı olmadı; bazı bölümlerini (7 dakikalık ses kaydı şeklinde) sizlere de arz etmek istiyoruz.

Final Gecesi” ifadesinden maksatın ne olduğunu merak edenler için kısaca hatırlatalım:

Müşfik Nebî, bir gece hangi işarete ve endişeye binaen, kim bilir nasıl sarsılmıştı ki, o ana kadar günler geceler boyunca tekrar edip durduğu, Hazreti İbrahim’in duası olan, “Ya Rabbî! Doğrusu onlar (putlar) insanların çoğunu saptırdılar. Artık bundan sonra kim bana tâbi olursa, o bendendir. Kim de bana karşı gelirse, o da Senin merhametine kalmıştır, şüphesiz Sen Gafûrsun, Rahîmsin.” (İbrahim, 14/36) mealindeki ayet ile; Hazreti İsa’nın duası olan, “Ya Rabbî! Eğer onları cezalandırırsan, şüphe yok ki onlar Sen’in kullarındır. Onları affedersen, Aziz ü Hakîm (üstün kudret, tam hüküm ve hikmet sahibi) ancak Sen’sin!” (Mâide, 5/118) mealindeki ayeti yine sabaha kadar tekrar tekrar okumuş, ellerini kaldırıp “Allah’ım! Ümmetimi (mağfiret et), ümmetimi (mağfiret et!)” diye yalvarmış ve ağlamıştı. Bunun üzerine Allah Teâla, “Ey Cebrail! Muhammed’e git ve O’na de ki: Biz seni ümmetin hususunda razı edeceğiz ve asla kederlendirmeyeceğiz.” buyurmuştu. İşte o gece, nice zamandır devam etmekte olan derd, ızdırap, dua ve gözyaşı gecelerinin finali gibiydi, bir manada “final gecesi”ydi.